هرچند که تکراری اما دلتنگ, بی تاب . . . به روز افتابی

. . .

------------------

دیالوگ سطح اول این بود:

--من از فلانی انتظاری بیشتر از این داشتم

-- خوب چرا از کسی انتظاری داری؟

دیالوگ سطح دوم:

من از کسی انتظاری ندارم و طلبی ندارم اما احساسم ازده می شود و ابراز احساس می کنم (‌با ابراز انتظار فرق دارد)--

--خوب چرا ابراز احساسی می کنی که می دانی حقی برایش نداری

دیالوگ سطح سوم:

من حقی ندارم و ابراز هم نمی کنم اما خواهی نخواهی سرم فرو می افتد و گونه هایم بی رمق و چشم هایم خشک می شوند. . حالا سوال این است که ایا حقی دارم که چنین بشوم ؟